Sabah tam evden çıkmaya hazırlanırken seslendi 'Anneeee'
Hemen gittim yanına, pamuk yanaklarını sevdim.
En masum sesiyle 'ditmeee' dedi.
Yanındaki koltuğu işaret etti 'otuyy'.
Oturdum biraz ninni söyledim, evden 5 dk içinde çıkmalıydım işe yetişmek için, çıktım.
İçime dert oldu onun o masum gitme deyişi.
Şimdi bir an önce çıkış saati gelsede gidip öpsem koklasam doya doya diye saate bakıyorum sürekli.
Biraz olsun özlem gidermek için resimlerine baktım, daha da çok özledim.
Annelik böyle güçlü bir duygu yoğunluğu veriyor işte,
Yanında olamadığın her an özleyip, onu düşünüyorsun..
Miniklerimizle dolu dolu geçer her günümüz inşallah.
Canımmmmmm Allah ayırmasın yavrundan
YanıtlaSilO suratını otuyyy diyen dilini yerim ben onun
Amiiin canım hiçbirimizi ayırmasın inşallah.
Sil:( aynı duygular içindeyiz biliyormusun? benim kızımda ben çıkarken ağlamaya başlıyor.. zaman aksın istiyorum işteyken. bir an önce eve gitmek için..
YanıtlaSil:( o ağlamaları zaten perişan ediyor insanı.
Silaminn inşallah onlar biz annelerin yaşama sebepleri:)
YanıtlaSilgerçekten öyle :)
Silamin canım inşallah..
YanıtlaSilİnşallah tatlım.
SilAh ah o duyguyu iyi bilirim.Çok üzülsemde elden gelen bişey yok.Şartlar böyle
YanıtlaSil:(
Bu duygu yoğunluğu hiç bitmiyor, her gün yeniden..
SilCanım öncellikle bloguna ilk defa girdim, memnun oldum çok. Yazını okurken ofiste koltuğumda bir anda gözümden yaşlar süzüldü. Bende aynı sızı. Oğlum şuan 14,5 aylık hiç konuşmuyor ancak gözleri ile anlatıyor. Hele birde ağlayarak bırakırsam ardımda o gün geçmek bilmiyor.
YanıtlaSilSelen bende çok memnun oldum. Çalışan anneler olarak hepimiz aynı sıkıntıları yaşıyoruz, bu yüzden çok iyi anlarız birbirimizi. Ağlarken çekip gitmek çok oturuyor içime :( Allah yardımcımız olsun. Efe'yi çok öp benim yerime.
Sil