öyle bir geçer zaman ki :)

Dün akşam tv seyrederken İnci sandalyesinde oturmaktan sıkıldı, koltuğa gelmek istedi.
Aldım yanıma uzandı , hemen gözlerini kapadı uyumuş numarası yapmaya başladı.
Eşime 'Babası gel öp baksana ne tatlı uyuyor' dememle beraber hemen doğruldu bizimki 'Uyandım' diyerek :)
Öpülmekten pek hoşlanmasada ben her fırsatta kocaman öpüp kokluyorum kuzucuğumu.
Çok çabuk büyüyorlar ve şu anın kıymetini bilmek lazım..
Her bir geçen günü özlüyor insan geriye baktıkça.
Mini mini çorapları geçiyor elime küçülenleri kaldırırken, ne kadar minikmiş diyorum..

İnşallah hep böyle gülen, mutlu ve etrafına da neşe saçan bir çocuk olursun İncitanem :)